Każdy potencjalny kredytobiorca, zwłaszcza ubiegający się o długoterminowy i opiewający na wysoką sumę kredyt hipoteczny na zakup mieszkania, domu lub innej nieruchomości, musi się zetknąć z pozornie tajemniczymi skrótami i określeniami, jak np.: RRSO, WIBOR3M, oprocentowanie, marża kredytowa, prowizja banku itd. itp. Dobrze jest wiedzieć, co każdy z tych terminów znaczy, gdyż mają one podstawowy wpływ na wysokość kosztów kredytowych, a zatem to, co każdego potencjalnego kredytobiorcę interesuje najbardziej – miesięczną ratę spłaty kredytu hipotecznego na zakup mieszkania, domu lub innej nieruchomości.
Warto wiedzieć, na które ze składników kosztów kredytu hipotecznego ma wpływ bank, a które są od niego niezależne. Już pierwsze przejrzenie rankingu ofert kredytowych banków nasuwa spostrzeżenie, że oferty te są w jakimś niewielkim stopniu, ale jednak, zróżnicowane, co w przypadku kredytu długoterminowego o wysokiej wartości, jakim jest kredyt hipoteczny na zakup mieszkania, domu lub innej nieruchomości, może przynieść kredytobiorcy, na przestrzeni długiego, czasem nawet 35-letniego okresu spłaty kredytu hipotecznego spore oszczędności. Te różnice wynikają z różnego podejścia banków do własnego zysku. Niektóre banki, na podstawie wewnętrznych ustaleń, decydują się na obniżenie a nawet zrezygnowanie z takiego składnika własnego dochodu, jak prowizja, licząc na zdobycie większej liczby kredytobiorców, co da im w sumie większy zysk..
Są natomiast takie składniki kosztów kredytu hipotecznego na zakup mieszkań, domów i innych nieruchomości, na których wysokość banki nie mają wpływu, gdyż są one ustalane przez takie instytucje międzybankowe, jak działająca przy NBP Rada Polityki Pieniężnej ustalająca na comiesięcznych posiedzeniach, wysokość stopy procentowej kredytów, która obowiązuje wszystkie banki. Dzięki takiemu sposobowi ustalania stopy oprocentowania kredytów, państwo ma możliwość wpływania na tak istotne dla prawidłowego funkcjonowania gospodarki krajowej czynniki, jak inflacja bądź deflacja pieniądza. RPP na podstawie badań i analiz może obniżyć lub podnieść stopę oprocentowania kredytów, a jej decyzja jest obligatoryjna dla całego systemu finansowego państwa.
Innym wskaźnikiem obowiązującym wszystkie działające w systemie bankowym banki jest WIBOR.
Jest to wskaźnik ustalany w wyniku uśrednienia stóp procentowych dziesięciu największych banków, działających w polskim systemie bankowym, jakimi byłyby one skłonne oprocentowywać pożyczki udzielane innym bankom w danym okresie czasu. Wskaźnik WIBOR jest ogłaszany codziennie o godzinie 11:00. Przed ustaleniem średniej arytmetycznej na tzw. fixingu, czyli spotkaniu przedstawicieli wszystkich instytucji finansowych biorących udział w ustalaniu WIBOR, odrzuca się po dwie skrajne propozycje z dołu i z góry stóp oprocentowania.
Wskaźnik WIBOR jest ustalany na różne okresy obowiązywania. O czasie obowiązywania wskaźnika WIBOR informuje każdorazowo dopisywany wskaźnik czasowy. Banki udzielające kredytów zaznaczają na jak długo ustalają daną stopę oprocentowania, stąd do WIBOR dopisywane są symbole, np.: 1T, 3M, 6M aż do 12M. Oznacza to, że zastosowany do oprocentowania kredytu wskaźnik WIBOR będzie obowiązywał od 1 tygodnia (1T) do 12 miesięcy (12M). Z punktu widzenia kredytobiorcy czasokres obowiązywania WIBOR ma spore znaczenie, bo może dodatnio albo ujemnie wpłynąć na wysokość miesięcznej raty spłaty np. kredytu hipotecznego na zakup mieszkania, domu lub innej nieruchomości. Jeśli więc, w skutek inflacji następuje wzrost stopy oprocentowania, korzystniejszy dla kredytobiorcy będzie WIBOR6M niż WIBOR3M.
